фа́ршавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фа́ршавы |
фа́ршавая |
фа́ршавае |
фа́ршавыя |
| Р. |
фа́ршавага |
фа́ршавай фа́ршавае |
фа́ршавага |
фа́ршавых |
| Д. |
фа́ршаваму |
фа́ршавай |
фа́ршаваму |
фа́ршавым |
| В. |
фа́ршавы (неадуш.) фа́ршавага (адуш.) |
фа́ршавую |
фа́ршавае |
фа́ршавыя (неадуш.) фа́ршавых (адуш.) |
| Т. |
фа́ршавым |
фа́ршавай фа́ршаваю |
фа́ршавым |
фа́ршавымі |
| М. |
фа́ршавым |
фа́ршавай |
фа́ршавым |
фа́ршавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фа́ршавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фаршу. // Прыгатаваны з фаршу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарш, -у, м.
1. Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы.
Курыны ф.
2. Любая здробненая начынка для страў.
Грыбны ф.
|| прым. фа́ршавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)