фарцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фарцо́ўка
Р. фарцо́ўкі
Д. фарцо́ўцы
В. фарцо́ўку
Т. фарцо́ўкай
фарцо́ўкаю
М. фарцо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фарцо́ўка ж., разг. фарцо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Разм. Купля або абмен рэчаў у чужаземцаў і спекуляцыя імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарцо́вка разг. фарцо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)