фарсу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Прыбор для распыльвання якіх-н. вадкасцей або парашкападобнага паліва ў топках паравых катлоў, цыліндрах рухавікоў і пад.

Ф. паравоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фарсу́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фарсу́нка фарсу́нкі
Р. фарсу́нкі фарсу́нак
Д. фарсу́нцы фарсу́нкам
В. фарсу́нку фарсу́нкі
Т. фарсу́нкай
фарсу́нкаю		 фарсу́нкамі
М. фарсу́нцы фарсу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фарсу́нка ж., тех. форсу́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарсу́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Прыстасаванне для распыльвання якіх‑н. вадкасцей або парашкападобных матэрыялаў.

[Ад англ. force-pump — нагнятальная помпа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

форсу́нка техн. фарсу́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)