фарпо́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фарпо́ст |
фарпо́сты |
| Р. |
фарпо́ста |
фарпо́стаў |
| Д. |
фарпо́сту |
фарпо́стам |
| В. |
фарпо́ст |
фарпо́сты |
| Т. |
фарпо́стам |
фарпо́стамі |
| М. |
фарпо́сце |
фарпо́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фарпо́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Перадавы пункт на граніцы, перадавая ўмацаваная пазіцыя.
2. перан. Перадавы пункт, апора чаго-н.
Акадэмія — ф. навукі.
|| прым. фарпо́ставы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фарпо́ст м., прям., перен. форпо́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фарпо́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Перадавая ўмацаваная пазіцыя; умацаваны пост на граніцы. Ён [пагранічнік] пастаўлен на фарпосце, А за ім уся краса: хвоі ў шуме, кветкі ў росце І раса на каласах. Лужанін. // перан. Перадавы пункт, апора, пачатак чаго‑н. Мікола Хведаровіч прыйшоў у беларускую літаратуру ў самым пачатку 20‑х гадоў, калі наша краіна набліжалася да гістарычнага рубяжа свайго росквіту — першай пяцігодкі — і падрыхтавала трывалую эканамічную глебу для індустрыяльна-калгаснай магутнасці СССР — першага ў свеце фарпоста сацыялізма. Майхровіч.
[Ням. Vorposten.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
форпо́ст прям., перен. фарпо́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)