фармо́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фармо́ўшчыца фармо́ўшчыцы
Р. фармо́ўшчыцы фармо́ўшчыц
Д. фармо́ўшчыцы фармо́ўшчыцам
В. фармо́ўшчыцу фармо́ўшчыц
Т. фармо́ўшчыцай
фармо́ўшчыцаю		 фармо́ўшчыцамі
М. фармо́ўшчыцы фармо́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фармо́ўшчыца ж. формо́вщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фармо́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да фармоўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па фармоўцы.

|| ж. фармо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

формо́вщица фармо́ўшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)