фармалі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фармалі́стка фармалі́сткі
Р. фармалі́сткі фармалі́стак
Д. фармалі́стцы фармалі́сткам
В. фармалі́стку фармалі́стак
Т. фармалі́сткай
фармалі́сткаю		 фармалі́сткамі
М. фармалі́стцы фармалі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фармалі́стка ж. формали́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фармалі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да фармаліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, чыя работа прасякнута фармалізмам (у 1 знач.).

2. Паслядоўнік фармалізму (у 2 знач.).

|| ж. фармалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фармалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

формали́стка фармалі́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)