фанта́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фанта́стка фанта́сткі
Р. фанта́сткі фанта́стак
Д. фанта́стцы фанта́сткам
В. фанта́стку фанта́стак
Т. фанта́сткай
фанта́сткаю		 фанта́сткамі
М. фанта́стцы фанта́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фанта́стка фанта́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фанта́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да фантаст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанта́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які любіць адцавацца фантазіі (у 2 знач.), фантазёр.

2. Пісьменнік, што працуе ў галіне фантастыкі (у 3 знач.).

|| ж. фанта́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)