фанеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фанеты́чны фанеты́чная фанеты́чнае фанеты́чныя
Р. фанеты́чнага фанеты́чнай
фанеты́чнае		 фанеты́чнага фанеты́чных
Д. фанеты́чнаму фанеты́чнай фанеты́чнаму фанеты́чным
В. фанеты́чны (неадуш.)
фанеты́чнага (адуш.)		 фанеты́чную фанеты́чнае фанеты́чныя (неадуш.)
фанеты́чных (адуш.)
Т. фанеты́чным фанеты́чнай
фанеты́чнаю		 фанеты́чным фанеты́чнымі
М. фанеты́чным фанеты́чнай фанеты́чным фанеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параўна́льна-фанеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параўна́льна-фанеты́чны параўна́льна-фанеты́чная параўна́льна-фанеты́чнае параўна́льна-фанеты́чныя
Р. параўна́льна-фанеты́чнага параўна́льна-фанеты́чнай
параўна́льна-фанеты́чнае		 параўна́льна-фанеты́чнага параўна́льна-фанеты́чных
Д. параўна́льна-фанеты́чнаму параўна́льна-фанеты́чнай параўна́льна-фанеты́чнаму параўна́льна-фанеты́чным
В. параўна́льна-фанеты́чны (неадуш.)
параўна́льна-фанеты́чнага (адуш.)		 параўна́льна-фанеты́чную параўна́льна-фанеты́чнае параўна́льна-фанеты́чныя (неадуш.)
параўна́льна-фанеты́чных (адуш.)
Т. параўна́льна-фанеты́чным параўна́льна-фанеты́чнай
параўна́льна-фанеты́чнаю		 параўна́льна-фанеты́чным параўна́льна-фанеты́чнымі
М. параўна́льна-фанеты́чным параўна́льна-фанеты́чнай параўна́льна-фанеты́чным параўна́льна-фанеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эксперымента́льна-фанеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эксперымента́льна-фанеты́чны эксперымента́льна-фанеты́чная эксперымента́льна-фанеты́чнае эксперымента́льна-фанеты́чныя
Р. эксперымента́льна-фанеты́чнага эксперымента́льна-фанеты́чнай
эксперымента́льна-фанеты́чнае		 эксперымента́льна-фанеты́чнага эксперымента́льна-фанеты́чных
Д. эксперымента́льна-фанеты́чнаму эксперымента́льна-фанеты́чнай эксперымента́льна-фанеты́чнаму эксперымента́льна-фанеты́чным
В. эксперымента́льна-фанеты́чны (неадуш.)
эксперымента́льна-фанеты́чнага (адуш.)		 эксперымента́льна-фанеты́чную эксперымента́льна-фанеты́чнае эксперымента́льна-фанеты́чныя (неадуш.)
эксперымента́льна-фанеты́чных (адуш.)
Т. эксперымента́льна-фанеты́чным эксперымента́льна-фанеты́чнай
эксперымента́льна-фанеты́чнаю		 эксперымента́льна-фанеты́чным эксперымента́льна-фанеты́чнымі
М. эксперымента́льна-фанеты́чным эксперымента́льна-фанеты́чнай эксперымента́льна-фанеты́чным эксперымента́льна-фанеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

экспрэсі́ўна-фанеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экспрэсі́ўна-фанеты́чны экспрэсі́ўна-фанеты́чная экспрэсі́ўна-фанеты́чнае экспрэсі́ўна-фанеты́чныя
Р. экспрэсі́ўна-фанеты́чнага экспрэсі́ўна-фанеты́чнай
экспрэсі́ўна-фанеты́чнае		 экспрэсі́ўна-фанеты́чнага экспрэсі́ўна-фанеты́чных
Д. экспрэсі́ўна-фанеты́чнаму экспрэсі́ўна-фанеты́чнай экспрэсі́ўна-фанеты́чнаму экспрэсі́ўна-фанеты́чным
В. экспрэсі́ўна-фанеты́чны (неадуш.)
экспрэсі́ўна-фанеты́чнага (адуш.)		 экспрэсі́ўна-фанеты́чную экспрэсі́ўна-фанеты́чнае экспрэсі́ўна-фанеты́чныя (неадуш.)
экспрэсі́ўна-фанеты́чных (адуш.)
Т. экспрэсі́ўна-фанеты́чным экспрэсі́ўна-фанеты́чнай
экспрэсі́ўна-фанеты́чнаю		 экспрэсі́ўна-фанеты́чным экспрэсі́ўна-фанеты́чнымі
М. экспрэсі́ўна-фанеты́чным экспрэсі́ўна-фанеты́чнай экспрэсі́ўна-фанеты́чным экспрэсі́ўна-фанеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фанеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанетыкі. Фанетычныя законы. Фанетычная транскрыпцыя. // Звязаны з гукамі мовы; гукавы. Фанетычны лад мовы. Фанетычнае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэ́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сістэмы, з’яўляецца сістэмай. Сістэмны падыход. Сістэмны характар мовы. □ Марфалагічныя запазычанні менш сістэмныя і сустракаюцца радзей, чым фанетычныя. Гіст. бел. літ. мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скажэ́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скажаць — сказіць і стан паводле знач. дзеясл. скажацца — сказіцца.

2. Змяненне, якое скажае што‑н.; няправільнасць, памылка. Грубыя скажэнні ў тэксце. □ У інтэрмедыях часта непаслядоўна, са скажэннямі перадаваліся асобныя фанетычныя і граматычныя рысы беларускай мовы. Шакун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пышані́ца ’пшаніца’, пышанішній ’пшанічны’ (Бяльк.). Фанетычныя варыянты да пшаніца (гл.), магчыма, пад уплывам пашня, нотніца ’збажына, збожжавыя’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пістульга́н ’шулёнак’ (Яруш., Нас.), пісгрольга ’крыкуха’ (Юрч. СНЛ). Да пустальга (гл.); фанетычныя змены, магчыма, у выніку дыстантнай асіміляцыі да ‑ль‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пурэ́й ’пырнік’ (петрык., Мат. Гом.), пурай ’тс’ (брагі»., Мат. Гом.). Фанетычныя і акцэнтуацыйныя варыянты з дыялектнай зменай ы > у пасля губных да нырай ’тс’ (гл. пырнік/).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)