фане́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фане́рка |
фане́ркі |
| Р. |
фане́ркі |
фане́рак |
| Д. |
фане́рцы |
фане́ркам |
| В. |
фане́рку |
фане́ркі |
| Т. |
фане́ркай
фане́ркаю |
фане́ркамі |
| М. |
фане́рцы |
фане́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фане́рка ж., разг. фане́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фане́рка разг. фане́рка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фане́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Невялікі кавалак фанеры. Вось і домік сувязнога.. Два акны на вуліцу, у адным замест верхняй шыбы фанерка, як і тады, калі.. [Сяргей] быў тут у апошні раз... Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)