фанаты́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фанаты́чка фанаты́чкі
Р. фанаты́чкі фанаты́чак
Д. фанаты́чцы фанаты́чкам
В. фанаты́чку фанаты́чак
Т. фанаты́чкай
фанаты́чкаю		 фанаты́чкамі
М. фанаты́чцы фанаты́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фанаты́чка ж.

1. фанати́чка; изуве́рка;

2. фанати́чка; см. фана́тык 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фанаты́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да фанатык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фана́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які слепа адцаны толькі сваёй рэлігіі, веры.

2. перан. Чалавек, цалкам адданы якой-н. справе, ідэям і перакананням.

Ф. эстрады.

|| ж. фанаты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фанати́чка фанаты́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изуве́рка

1. (заця́тая, лю́тая) фанаты́чка, -кі ж.;

2. перен. недавя́рак, -рка м.; (изверг) вы́людак, -дка м.; (чудовище) пачва́ра ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)