фалія́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фалія́нтны |
фалія́нтная |
фалія́нтнае |
фалія́нтныя |
| Р. |
фалія́нтнага |
фалія́нтнай
фалія́нтнае |
фалія́нтнага |
фалія́нтных |
| Д. |
фалія́нтнаму |
фалія́нтнай |
фалія́нтнаму |
фалія́нтным |
| В. |
фалія́нтны (неадуш.)
фалія́нтнага (адуш.) |
фалія́нтную |
фалія́нтнае |
фалія́нтныя (неадуш.)
фалія́нтных (адуш.) |
| Т. |
фалія́нтным |
фалія́нтнай
фалія́нтнаю |
фалія́нтным |
фалія́нтнымі |
| М. |
фалія́нтным |
фалія́нтнай |
фалія́нтным |
фалія́нтных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фалія́нтны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і фаліянтавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фалія́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Тоўстая кніга вялікага фармату, звычайна старадаўняя.
|| прым. фалія́нтавы, -ая, -ае і фалія́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фолиа́нтовый, фолиа́нтный фалія́нтавы, фалія́нтны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)