фальцо́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фальцо́ўшчыца фальцо́ўшчыцы
Р. фальцо́ўшчыцы фальцо́ўшчыц
Д. фальцо́ўшчыцы фальцо́ўшчыцам
В. фальцо́ўшчыцу фальцо́ўшчыц
Т. фальцо́ўшчыцай
фальцо́ўшчыцаю		 фальцо́ўшчыцамі
М. фальцо́ўшчыцы фальцо́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фальцо́ўшчыца ж. фальцо́вщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальцо́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да фальцоўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца фальцоўкай.

|| ж. фальцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальцо́вщица фальцо́ўшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)