фальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што (спец.).

1. Згінаць аддрукаваны аркуш пэўным чынам.

Ф. кнігу.

2. Згінаючы і заціскаючы канцы, злучаць (пра металічныя лісты).

|| зак. сфальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. фальцава́нне, -я, н. і фальцо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. фальцо́вачны, -ая, -ае і фальцава́льны, -ая, -ае.

Фальцовачнае шво.

Фальцавальны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальцава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фальцу́ю фальцу́ем
2-я ас. фальцу́еш фальцу́еце
3-я ас. фальцу́е фальцу́юць
Прошлы час
м. фальцава́ў фальцава́лі
ж. фальцава́ла
н. фальцава́ла
Загадны лад
2-я ас. фальцу́й фальцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час фальцу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фальцава́ць несов., спец. фальцева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Спец.

1. Рабіць фальц (у 1, 2 знач.). Фальцаваць аконныя рамы. □ [Раман Раманавіч:] — У нас механізацыя: машынамі габлюем, пілуем, фальцуем. Дубоўка.

2. Згінаць, згортваць папяровы аркуш у адпаведным парадку. Я апрацоўваў заметкі, збіраў падпіску, фальцаваў газеты, хадзіў на вёрстку ў друкарню. Скрыган.

[Ад ням. falzen — складваць, згібаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфальцава́ць гл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальцева́ть несов., техн., тип. фальцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальцава́цца, ‑цуецца; незак.

Зал. да фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фальцаваць.

2. у знач. прым. Спец. Сагнуты, з фальцамі (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)