факі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. факі́рскі факі́рская факі́рскае факі́рскія
Р. факі́рскага факі́рскай
факі́рскае		 факі́рскага факі́рскіх
Д. факі́рскаму факі́рскай факі́рскаму факі́рскім
В. факі́рскі (неадуш.)
факі́рскага (адуш.)		 факі́рскую факі́рскае факі́рскія (неадуш.)
факі́рскіх (адуш.)
Т. факі́рскім факі́рскай
факі́рскаю		 факі́рскім факі́рскімі
М. факі́рскім факі́рскай факі́рскім факі́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

факі́рскі факи́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факі́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да факіра; уласцівы факіру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мусульманскі манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.

2. Вандроўны фокуснік ці дрэсіроўшчык.

|| прым. факі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факи́рский факі́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)