факту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. факту́рны факту́рная факту́рнае факту́рныя
Р. факту́рнага факту́рнай
факту́рнае		 факту́рнага факту́рных
Д. факту́рнаму факту́рнай факту́рнаму факту́рным
В. факту́рны (неадуш.)
факту́рнага (адуш.)		 факту́рную факту́рнае факту́рныя (неадуш.)
факту́рных (адуш.)
Т. факту́рным факту́рнай
факту́рнаю		 факту́рным факту́рнымі
М. факту́рным факту́рнай факту́рным факту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

факту́рны иск., торг. факту́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факту́рны ​1, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фактуры ​1 (у 2 знач.). Фактурны жывапіс карціны.

2. Які мае ярка выражаную фактуру ​1 (у 1 знач.). Фактурная афарбоўка фанеры.

факту́рны ​2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца фактурай ​2. Фактурная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факту́ра², -ы, ж. (спец.).

Рахунак з вопісам адпраўленага тавару.

|| прым. факту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факту́ра¹, -ы, ж. (спец.).

1. Своеасаблівая якасць апрацоўкі матэрыялу, яго паверхні.

Ф. тканіны.

2. Своеасаблівасць мастацкай тэхнікі ў творах мастацтва.

Вобразная ф. паэмы.

|| прым. факту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факту́рный факту́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)