фа́кельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фа́кельны фа́кельная фа́кельнае фа́кельныя
Р. фа́кельнага фа́кельнай
фа́кельнае		 фа́кельнага фа́кельных
Д. фа́кельнаму фа́кельнай фа́кельнаму фа́кельным
В. фа́кельны (неадуш.)
фа́кельнага (адуш.)		 фа́кельную фа́кельнае фа́кельныя (неадуш.)
фа́кельных (адуш.)
Т. фа́кельным фа́кельнай
фа́кельнаю		 фа́кельным фа́кельнымі
М. фа́кельным фа́кельнай фа́кельным фа́кельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фа́кельны фа́кельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́кельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да факела. Факельнае полымя. // З факелам (факеламі). Моладзь наладзіла факельнае шэсце да Дзвіны. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́кел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асвятляльная прылада звычайна ў выглядзе палкі з наматаным на канцы прасмоленым пакуллем.

Запаліць ф.

2. Палаючы струмень газу або вадкасці ў выглядзе конуса, а таксама наогул конусападобнае полымя (спец.).

|| прым. фа́кельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́кельный фа́кельны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)