фа́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фа́зны |
фа́зная |
фа́знае |
фа́зныя |
| Р. |
фа́знага |
фа́знай
фа́знае |
фа́знага |
фа́зных |
| Д. |
фа́знаму |
фа́знай |
фа́знаму |
фа́зным |
| В. |
фа́зны (неадуш.)
фа́знага (адуш.) |
фа́зную |
фа́знае |
фа́зныя (неадуш.)
фа́зных (адуш.) |
| Т. |
фа́зным |
фа́знай
фа́знаю |
фа́зным |
фа́знымі |
| М. |
фа́зным |
фа́знай |
фа́зным |
фа́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фа́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фазы (у 5 знач.). Фазная ізаляцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)