фа́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́г фа́гі
Р. фа́га фа́гаў
Д. фа́гу фа́гам
В. фа́г фа́гі
Т. фа́гам фа́гамі
М. фа́гу фа́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаг мед. фаг, род. фа́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаг, ‑а, м.

Тое, што і бактэрыяфаг.

[Грэч. phagos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...фаг, ‑а, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «пажыральнік», «паглынальнік», напрыклад: фітафаг, іхтыяфаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́гі, ед. фаг м., биол. фа́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)