фабрыка́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Гатовы прадукт прамысловай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фабрыка́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фабрыка́т фабрыка́ты
Р. фабрыка́ту фабрыка́таў
Д. фабрыка́ту фабрыка́там
В. фабрыка́т фабрыка́ты
Т. фабрыка́там фабрыка́тамі
М. фабрыка́це фабрыка́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фабрыка́т, -ту м. фабрика́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фабрыка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Гатовы фабрычны выраб, закончаны прадукт вытворчасці. Тэкстыльныя фабрыкаты.

[Ад лац. fabricatus — выраблены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фабрика́т фабрыка́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)