уя́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уя́ўнасць
Р. уя́ўнасці
Д. уя́ўнасці
В. уя́ўнасць
Т. уя́ўнасцю
М. уя́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уя́ўнасць ж. мни́мость; при́зрачность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уя́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць уяўнага (у 1 знач.). [Тася:] — У думках — нібы кінакадры з твайго жыцця: мы разам, працуем, чытаем кнігі, у нас хлопчык! Абарвеш гэтую ўяўнасць, і такая горыч... Гарбук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уя́ўны, -ая, -ае.

Які існуе ва ўяўленні або мажлівы тэарэтычна.

Уяўная небяспека.

Уяўная лінія.

○

Уяўны лік — у матэматыцы: квадратны корань з адмоўнага ліку.

|| наз. уя́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мни́мость

1. уя́ўнасць, -ці ж.; фальшы́васць, -ці ж., несапра́ўднасць, -ці ж.; непраўдзі́васць, -ці ж.; вы́думанасць, -ці ж.; прытво́рнасць, -ці ж.;

2. мат. уя́ўнасць, -ці ж.; см. мни́мый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

при́зрачность

1. пры́віднасць, -ці ж.; (обманчивость) падма́нлівасць, -ці ж., падма́ннасць, -ці ж.;

2. (воображаемость) уя́ўнасць, -ці ж.; (нереальность) нерэа́льнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)