уязджа́ць гл. уехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уязджа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уязджа́ю уязджа́ем
2-я ас. уязджа́еш уязджа́еце
3-я ас. уязджа́е уязджа́юць
Прошлы час
м. уязджа́ў уязджа́лі
ж. уязджа́ла
н. уязджа́ла
Загадны лад
2-я ас. уязджа́й уязджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уязджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уязджа́ць несов.

1. (внутрь чего-л.) въезжа́ть;

2. (опускаться во что-л. вязкое) погружа́ться;

3. (оседать) враста́ть;

1-3 см. уе́хаць 1, 2, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уязджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уе́хаць, уе́ду, уе́дзеш, уе́дзе; уе́дзь; зак.

1. Едучы, трапіць, пранікнуць унутр.

У. у лес.

2. Праехаць які-н. шлях (разм.).

За дзень уехалі сто кіламетраў.

3. перан. Увайсці ў што-н. мяккае, сыпучае; асесці, угрузнуць.

Хата ўехала ў зямлю.

|| незак. уязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уе́зд, -у, м.; прым. уязны́, -а́я, -о́е.

Уязная брама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

въезжа́ть несов. уязджа́ць; (наверх) уз’язджа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)