ушыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ушыва́нне
Р. ушыва́ння
Д. ушыва́нню
В. ушыва́нне
Т. ушыва́ннем
М. ушыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушыва́нне ср.

1. вшива́ние;

2. пришива́ние;

3. вта́чивание;

4. ушива́ние, убира́ние;

1-4 см. ушыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушываць — ушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

1. у што. Прышыць, прымацаваць або зашыць унутр.

У. гузік.

2. Паменшыць памеры чаго-н., забраўшы лішняе ў швы.

У. сукенку ў таліі.

|| незак. ушыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ушы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і ушыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вшива́ние ушыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вта́чивание уто́чванне, -ння ср., ушыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ута́чивание​II сапожн., портн. ушыва́нне, -ння ср.; см. ута́чивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушива́ние

1. ушыва́нне, -ння ср.;

2. зашыва́нне, -ння ср.; см. ушива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ута́чка ж., разг., сапожн., портн. ушыва́нне, -ння ср.; см. ута́чивать​II, утача́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вши́вка ж.

1. (действие) ушыва́нне, -ння ср., ушы́ўка, -кі ж.;

2. (вшитый кусок) ушы́ўка, -кі ж.; уста́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)