Уша́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уша́нка
Р. Уша́нкі
Д. Уша́нцы
В. Уша́нку
Т. Уша́нкай
Уша́нкаю
М. Уша́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уша́нка разг. вуша́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуша́нка ж. уша́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вуша́нка ’зімовая шапка з вушамі’ (БРС, КТС, Інстр. I, КСТ), рус. ушанка. Да вуха, вушы шляхам семантычнай кандэнсацыі з «шапка з вушамі».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)