ушанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

1. каго-што. Выказаць пашану, павагу каму-, чаму-н.

У. чыю-н. памяць.

У. сваёй прысутнасцю.

У. памяць мінутным маўчаннем.

2. каго (што). Урачыста павіншаваць у сувязі з чым-н.

У. юбіляра.

|| незак. ушано́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. ушано́ўванне, -я, н.

|| наз. ушанава́нне, -я, н.

Ваенныя ўшанаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ушанава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушану́ю ушану́ем
2-я ас. ушану́еш ушану́еце
3-я ас. ушану́е ушану́юць
Прошлы час
м. ушанава́ў ушанава́лі
ж. ушанава́ла
н. ушанава́ла
Загадны лад
2-я ас. ушану́й ушану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушанава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушанава́ць сов.

1. почти́ть;

у. па́мяць — почти́ть па́мять;

2. возда́ть по́чести;

3. оказа́ть честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

1. Выказаць чым‑н. пашану, павагу каму‑, чаму‑н. Мы ж памяць героя ўшануем І справай, і песняй, сябры, І помнік яму пабудуем З гранітнай уральскай гары. Куляшоў. Малашкін заклікаў усіх устаць і ўшанаваць мінутным маўчаннем верных савецкіх людзей, што загінулі ад рукі ворага. Пестрак.

2. Урачыста павіншаваць каго‑н. у сувязі з чым‑н. [Язва:] Сёння .. [Жлукта] будзе ўшанаваны як мае быць. Крапіва.

3. Удастоіць сваёй прысутнасцю. [Стрыбульскі:] Святы божа! Ці бачыш ты, якія госці ўшанавалі наш куток!.. Мележ. Мядзведзь падлізу Ліса ўшанаваў, — Згадзіўся да яго прыйсці на імяніны. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почти́ть сов. ушанава́ць;

почти́ть па́мять ушанава́ць па́мяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушанава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. ушанаваць.

2. Урачыстасці ў гонар юбіляра і пад.

У. ветэранаў працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ушано́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ушанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушанава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ушанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушано́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушаноўваць — ушанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвяці́ць², асвячу́, асвя́ціш, асвя́ціць; асвя́цім, асвя́ціце, асвя́цяць; асвячо́ны; зак., што.

1. гл. свяціць².

2. перан. Зрабіць свяшчэнным, ушанаваць (высок.).

|| незак. асвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. асвячэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)