ушанава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушанава́ны ушанава́ная ушанава́нае ушанава́ныя
Р. ушанава́нага ушанава́най
ушанава́нае		 ушанава́нага ушанава́ных
Д. ушанава́наму ушанава́най ушанава́наму ушанава́ным
В. ушанава́ны (неадуш.)
ушанава́нага (адуш.)		 ушанава́ную ушанава́нае ушанава́ныя (неадуш.)
ушанава́ных (адуш.)
Т. ушанава́ным ушанава́най
ушанава́наю		 ушанава́ным ушанава́нымі
М. ушанава́ным ушанава́най ушанава́ным ушанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушанава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушанава́ны ушанава́ная ушанава́нае ушанава́ныя
Р. ушанава́нага ушанава́най
ушанава́нае		 ушанава́нага ушанава́ных
Д. ушанава́наму ушанава́най ушанава́наму ушанава́ным
В. ушанава́ны (неадуш.)
ушанава́нага (адуш.)		 ушанава́ную ушанава́нае ушанава́ныя (неадуш.)
ушанава́ных (адуш.)
Т. ушанава́ным ушанава́най
ушанава́наю		 ушанава́ным ушанава́нымі
М. ушанава́ным ушанава́най ушанава́ным ушанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушанава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушанава́ны ушанава́ная ушанава́нае ушанава́ныя
Р. ушанава́нага ушанава́най
ушанава́нае		 ушанава́нага ушанава́ных
Д. ушанава́наму ушанава́най ушанава́наму ушанава́ным
В. ушанава́ны (неадуш.)
ушанава́нага (адуш.)		 ушанава́ную ушанава́нае ушанава́ныя (неадуш.)
ушанава́ных (адуш.)
Т. ушанава́ным ушанава́най
ушанава́наю		 ушанава́ным ушанава́нымі
М. ушанава́ным ушанава́най ушанава́ным ушанава́ных

Кароткая форма: ушанава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушанава́ны

1. почтённый; см. ушанава́ць 1;

2. отме́ченный по́честями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушанава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ушанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)