учи́ться возвр., страд. вучы́цца; (обучаться) навуча́цца;

учи́ться на со́бственных оши́бках вучы́цца на ўла́сных (на сваі́х) памы́лках;

век живи́ — век учи́сь погов. век жыві́ — век вучы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вучы́цца несов. учи́ться; обуча́ться;

в. ў шко́леучи́ться (обуча́ться) в шко́ле;

в. страля́цьучи́ться стреля́ть;

в. на ўла́сных (на сваі́х) памы́лкахучи́ться на со́бственных оши́бках;

век жыві́ — век вучы́сяпогов. век живи́ — век учи́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навуча́цца несов.

1. учи́ться, обуча́ться; см. навучы́цца;

2. страд. обуча́ться; подуча́ться; вразумля́ться; см. навуча́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́пись в разн. знач. про́пісь, -сі ж.;

учи́ться писа́ть по про́писям вучы́цца піса́ць па про́пісях;

написа́ть число́ про́писью напіса́ць лі́чбу про́піссю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́пісь ж., в разн. знач. про́пись;

вучы́цца піса́ць па ~сяхучи́ться писа́ть по про́писям;

напіса́ць су́му ~ссю — написа́ть су́мму про́писью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памы́лка ж.

1. оши́бка; заблужде́ние ср.;

2. (в речи) обмо́лвка, огово́рка;

п. дру́ку — оши́бка печа́ти;

вучы́цца на ўла́сных (на сваі́х) ~кахучи́ться на со́бственных оши́бках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уча́щийся

1. прич. які́ (што) ву́чыцца; які́ (што) навуча́ецца; см. учи́ться;

2. сущ. навучэ́нец, -нца м.; (ученик) ву́чань, -чня м.; (студент) студэ́нт, -та м.; (слушатель) слуха́ч, -ча́ м.; (курсант) курса́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выву́чвацца несов.

1. (с инф., на, за каго и без доп.) выу́чиваться (с инф. и без доп.), учи́ться, обуча́ться (с инф., чему); см. вы́вучыцца;

2. страд. выу́чиваться; обуча́ться; изуча́ться; разбива́ться; см. выву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́мата ж. гра́мота;

вучы́цца ~мацеучи́ться гра́моте;

ганаро́вая г. — почётная гра́мота;

ахо́ўная — г. охра́нная гра́мота;

даро́ўная г. — да́рственная гра́мота;

вяры́цельная г.дип. вери́тельная гра́мота;

берасця́ныя ~ты — берестяны́е гра́моты;

кіта́йская г. — кита́йская гра́мота;

фі́лькава г. — фи́лькина гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отли́чно

1. нареч., в знач. сказ. ве́льмі до́бра, надзвы́чай до́бра, выда́тна;

отли́чно знать выда́тна (ве́льмі до́бра) ве́даць;

2. в знач. част., разг. (ладно) до́бра, ве́льмі до́бра;

ну вот и отли́чно! ну вось і ве́льмі до́бра!;

3. в знач. сущ., нескл., ср. (отметка) выда́тна;

учи́ться на отли́чно вучы́цца на выда́тна;

получи́ть отли́чно по ру́сскому языку́ атрыма́ць выда́тна па ру́скай мо́ве;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)