уці́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уці́шваю уці́шваем
2-я ас. уці́шваеш уці́шваеце
3-я ас. уці́швае уці́шваюць
Прошлы час
м. уці́шваў уці́швалі
ж. уці́швала
н. уці́швала
Загадны лад
2-я ас. уці́швай уці́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уці́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уці́шваць несов., см. уціша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уці́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уцішыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уці́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. каго (што). Уціхамірыць, утаймаваць.

У. сабаку.

2. што. Палегчыць або суняць (хваробу, боль); суцішыць, супакоіць (пачуцці, перажыванні і пад.).

У. боль.

У. хваляванні.

|| незак. уці́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)