Verbum

анлайнавы слоўнік

уціра́цца гл. уцерціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уціра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уціра́цца несов.

1. (впитываться при натирании) втира́ться;

2. (утирать своё лицо) утира́ться, вытира́ться;

3. перен. втира́ться, втёсываться;

1-3 см. уце́рціся;

4. страд. втира́ться; утира́ться, вытира́ться; см. уціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уцерціся.

2. Зал. да уціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́рціся, утру́ся, утро́шся, утро́цца; утро́мся, утраце́ся, утру́цца; уцёрся, уце́рлася; утры́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Увабрацца пры націранні.

Мазь добра ўцерлася.

2. Выцерці сабе твар.

У. ручніком.

3. перан. Праціснуўшыся, увайсці (разм.).

У. ў гушчу натоўпу.

4. перан. Пранікнуць куды-н. пры дапамозе хітрыкаў, нядобрых прыёмаў і пад. (разм.).

У. ў калектыў.

У. ў давер’е да каго-н.

|| незак. уціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. уціра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утира́ться

1. уціра́цца, выціра́цца, абціра́цца;

2. страд. уціра́цца; выціра́цца, абціра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

втира́ться

1. (впитываться при натирании) уціра́цца;

2. (пробираться, протискаться) разг. ула́зіць, убіва́цца, уціска́цца;

3. перен. (проникать хитростью в какую-л. среду) разг. уціра́цца, убіва́цца; см. втере́ться;

4. страд. уціра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)