уцяша́ць гл. уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уцяша́ю уцяша́ем
2-я ас. уцяша́еш уцяша́еце
3-я ас. уцяша́е уцяша́юць
Прошлы час
м. уцяша́ў уцяша́лі
ж. уцяша́ла
н. уцяша́ла
Загадны лад
2-я ас. уцяша́й уцяша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уцяша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцяша́ць несов.

1. успока́ивать, утеша́ть;

2. ра́довать;

3. (развлекать ребёнка, чтобы не плакал) успока́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.

У. дзіця.

Яе пісьмо нас уцешыла.

|| незак. уцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. уце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. уцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. уцяшэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уцешыцца.

2. Зал. да уцяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяшэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уцяшаць — уцешыць і стан паводле знач. дзеясл. уцяшацца — уцешыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утеша́ть несов.

1. (успокаивать) уцяша́ць, суцяша́ць; заспако́йваць;

2. (радовать) це́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)