уцэ́начны гл. уцаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцэ́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцэ́начны уцэ́начная уцэ́начнае уцэ́начныя
Р. уцэ́начнага уцэ́начнай
уцэ́начнае		 уцэ́начнага уцэ́начных
Д. уцэ́начнаму уцэ́начнай уцэ́начнаму уцэ́начным
В. уцэ́начны уцэ́начную уцэ́начнае уцэ́начныя
Т. уцэ́начным уцэ́начнай
уцэ́начнаю		 уцэ́начным уцэ́начнымі
М. уцэ́начным уцэ́начнай уцэ́начным уцэ́начных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцані́ць, уцаню́, уцо́ніш, уцо́ніць; уцо́нены; зак., што.

Знізіць цану на што-н.

У. тавар.

|| незак. уцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. уцэ́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)