уцэ́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уцэ́лены |
уцэ́леная |
уцэ́ленае |
уцэ́леныя |
| Р. |
уцэ́ленага |
уцэ́ленай уцэ́ленае |
уцэ́ленага |
уцэ́леных |
| Д. |
уцэ́ленаму |
уцэ́ленай |
уцэ́ленаму |
уцэ́леным |
| В. |
уцэ́лены (неадуш.) уцэ́ленага (адуш.) |
уцэ́леную |
уцэ́ленае |
уцэ́леныя (неадуш.) уцэ́леных (адуш.) |
| Т. |
уцэ́леным |
уцэ́ленай уцэ́ленаю |
уцэ́леным |
уцэ́ленымі |
| М. |
уцэ́леным |
уцэ́ленай |
уцэ́леным |
уцэ́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уцэ́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уцэ́лены |
уцэ́леная |
уцэ́ленае |
уцэ́леныя |
| Р. |
уцэ́ленага |
уцэ́ленай уцэ́ленае |
уцэ́ленага |
уцэ́леных |
| Д. |
уцэ́ленаму |
уцэ́ленай |
уцэ́ленаму |
уцэ́леным |
| В. |
уцэ́лены (неадуш.) уцэ́ленага (адуш.) |
уцэ́леную |
уцэ́ленае |
уцэ́леныя (неадуш.) уцэ́леных (адуш.) |
| Т. |
уцэ́леным |
уцэ́ленай уцэ́ленаю |
уцэ́леным |
уцэ́ленымі |
| М. |
уцэ́леным |
уцэ́ленай |
уцэ́леным |
уцэ́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)