уце́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уце́шу уце́шым
2-я ас. уце́шыш уце́шыце
3-я ас. уце́шыць уце́шаць
Прошлы час
м. уце́шыў уце́шылі
ж. уце́шыла
н. уце́шыла
Загадны лад
2-я ас. уце́ш уце́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час уце́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.

У. дзіця.

Яе пісьмо нас уцешыла.

|| незак. уцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. уце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. уцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. уцяшэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уце́шыць сов.

1. успоко́ить, уте́шить;

2. обра́довать;

3. (развлечь ребёнка, чтобы не плакал) успоко́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму‑н. гора, пакуты. Марыя падалася бліжэй да Веры, паб уцешыць яе, не дапусціць да слёз, хоць самой цяжка было не заплакаць. Кулакоўскі. // Перадаваць, абрадаваць чым‑н. Вера выцерла хустачкай вочы і пачала чытаць: — «Дарагія дзеткі, Верачка і Максім! Нас вельмі ўцешыла ваша пісьмо, дзе вы паведамляеце, што ўзялі шлюб». Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяша́цца гл. уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяша́ць гл. уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяшэ́нне гл. уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уте́шить сов. уце́шыць, суце́шыць; заспако́іць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)