уцані́ць, уцаню́, уцо́ніш, уцо́ніць; уцо́нены; зак., што.

Знізіць цану на што-н.

У. тавар.

|| незак. уцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. уцэ́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцаню́ уцэ́нім
2-я ас. уцэ́ніш уцэ́ніце
3-я ас. уцэ́ніць уцэ́няць
Прошлы час
м. уцані́ў уцані́лі
ж. уцані́ла
н. уцані́ла
Загадны лад
2-я ас. уцані́ уцані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уцані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцані́ць сов. уцени́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцані́ць, уцаню, уцэніш, уцэніць; зак., што.

Знізіць цану (звычайна на заляжалы тавар). Праз гадзіну ў магазіне з’явіліся члены камісіі. Яны перагледзелі ўсе тавары. Палавіну ўцанілі. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцэ́начны гл. уцаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцэ́нка гл. уцаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцэ́ньваць гл. уцаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцени́ть сов. уцані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцэ́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уцаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцэ́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уцаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)