ухва́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ухва́т ухва́ты
Р. ухва́та ухва́таў
Д. ухва́ту ухва́там
В. ухва́та ухва́таў
Т. ухва́там ухва́тамі
М. ухва́це ухва́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ухва́т м.

1. ві́лкі, -лак ед. нет;

2. см. кнехт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухва́тный ві́лачны; см. ухва́т​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́лкі, -лак ед. нет

1. ви́лы;

2. ухва́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

качарэ́жнік м., разг. (угол возле печки, где стоит кочерга, ухват и т.п.) кочерёжник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рага́ч, -ча́ м.

1. (о рогатых животных) рога́ч;

2. обл. коко́ра ж.;

3. обл. ухва́т;

4. обл. деревя́нная соха́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)