ухава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ухава́юся |
ухава́емся |
| 2-я ас. |
ухава́ешся |
ухава́ецеся |
| 3-я ас. |
ухава́ецца |
ухава́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ухава́ўся |
ухава́ліся |
| ж. |
ухава́лася |
| н. |
ухава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ухава́йся |
ухава́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ухава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ухава́цца сов. скры́ться, укры́ться; спря́таться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ухава́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Зберагчы сябе, пазбегнуць якой‑н. небяспекі, чаго‑н. шкоднага, непажаданага; уберагчыся. У мелкіх, зробленых на скорую руку акопах цяжка было ўхавацца. Лобан. // Захавацца ў цэласці; не прапасці. [Казік:] — Нічога ж [з дакументаў] не засталося, ні дзедавага пашпарта, ні яго даведак, а картка гэта ўхавалася і блукала ўслед за мной... Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)