уту́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уту́шваю |
уту́шваем |
| 2-я ас. |
уту́шваеш |
уту́шваеце |
| 3-я ас. |
уту́швае |
уту́шваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
уту́шваў |
уту́швалі |
| ж. |
уту́швала |
| н. |
уту́швала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
уту́швай |
уту́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
уту́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да утушыць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угаша́ть несов.
1. гасі́ць, тушы́ць, уту́шваць;
2. перен. заглуша́ць, падаўля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)