уту́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уту́шаны |
уту́шаная |
уту́шанае |
уту́шаныя |
| Р. |
уту́шанага |
уту́шанай уту́шанае |
уту́шанага |
уту́шаных |
| Д. |
уту́шанаму |
уту́шанай |
уту́шанаму |
уту́шаным |
| В. |
уту́шаны (неадуш.) уту́шанага (адуш.) |
уту́шаную |
уту́шанае |
уту́шаныя (неадуш.) уту́шаных (адуш.) |
| Т. |
уту́шаным |
уту́шанай уту́шанаю |
уту́шаным |
уту́шанымі |
| М. |
уту́шаным |
уту́шанай |
уту́шаным |
уту́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уту́шаны |
уту́шаная |
уту́шанае |
уту́шаныя |
| Р. |
уту́шанага |
уту́шанай уту́шанае |
уту́шанага |
уту́шаных |
| Д. |
уту́шанаму |
уту́шанай |
уту́шанаму |
уту́шаным |
| В. |
уту́шаны (неадуш.) уту́шанага (адуш.) |
уту́шаную |
уту́шанае |
уту́шаныя (неадуш.) уту́шаных (адуш.) |
| Т. |
уту́шаным |
уту́шанай уту́шанаю |
уту́шаным |
уту́шанымі |
| М. |
уту́шаным |
уту́шанай |
уту́шаным |
уту́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уту́шаны |
уту́шаная |
уту́шанае |
уту́шаныя |
| Р. |
уту́шанага |
уту́шанай уту́шанае |
уту́шанага |
уту́шаных |
| Д. |
уту́шанаму |
уту́шанай |
уту́шанаму |
уту́шаным |
| В. |
уту́шаны (неадуш.) уту́шанага (адуш.) |
уту́шаную |
уту́шанае |
уту́шаныя (неадуш.) уту́шаных (адуш.) |
| Т. |
уту́шаным |
уту́шанай уту́шанаю |
уту́шаным |
уту́шанымі |
| М. |
уту́шаным |
уту́шанай |
уту́шаным |
уту́шаных |
Кароткая форма: уту́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́шаны I поту́шенный, пога́шенный; см. утушы́ць I
уту́шаны II кул. уту́шенный; см. утушы́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уту́шаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад утушыць 1.
уту́шаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад утушыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утушённый кул., разг. уту́шаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уга́шенный
1. зага́шаны, уту́шаны, пату́шаны;
2. заглу́шаны, пада́ўлены; см. угаси́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)