уту́піцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уту́плюся |
уту́пімся |
| 2-я ас. |
уту́пішся |
уту́піцеся |
| 3-я ас. |
уту́піцца |
уту́пяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
уту́піўся |
уту́піліся |
| ж. |
уту́пілася |
| н. |
уту́пілася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
уту́піўшыся |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́піцца, ‑плюся, ‑пішся, ‑піцца; зак.
Разм. Пільна, не адводзячы вачэй глядзець на каго‑, што‑н. Раман заўважыў Андрэйку і быў спыніўся на нейкую хвіліну і ўтупіўся вачыма ў яго бок. Кавалёў. Коля ўстаў, падышоў да акна, нешта паўглядаўся, потым зноў ўтупіўся ў чарцёж. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)