уту́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уту́лачны |
уту́лачная |
уту́лачнае |
уту́лачныя |
| Р. |
уту́лачнага |
уту́лачнай
уту́лачнае |
уту́лачнага |
уту́лачных |
| Д. |
уту́лачнаму |
уту́лачнай |
уту́лачнаму |
уту́лачным |
| В. |
уту́лачны (неадуш.)
уту́лачнага (адуш.) |
уту́лачную |
уту́лачнае |
уту́лачныя (неадуш.)
уту́лачных (адуш.) |
| Т. |
уту́лачным |
уту́лачнай
уту́лачнаю |
уту́лачным |
уту́лачнымі |
| М. |
уту́лачным |
уту́лачнай |
уту́лачным |
уту́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́лачны тех., см. уту́лкавы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уту́лачны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і утулкавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уту́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Дэталь машыны або якога-н. прыстасавання — металічная трубка, якая прызначана для змяншэння трэння ў месцы апоры вала.
Калёсныя ўтулкі.
|| прым. уту́лкавы, -ая, -ае і уту́лачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вту́лочный техн. уту́лкавы, уту́лачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)