Verbum

анлайнавы слоўнік

утрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; -ро́с, -рэ́сла; -расі́; -рэ́сены; зак., што.

1. Трасучы, паменшыць аб’ём чаго-н. (сыпкага).

У. муку ў мяшку.

2. перан. Уладзіць, узгадніць што-н. (разм.).

У. пытанне.

|| незак. утраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і утрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. утраса́нне, -я, н. і утрэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрэ́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утрэ́сці сов., в разн. знач. утрясти́;

у. муку́ ў мяшку́ — утрясти́ муку́ в мешке́;

мы гэ́тае пыта́нне ўтрасём — мы э́тот вопро́с утрясём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрэ́сці, утрасу, утрасеш, утрасе; утрасём, утрасяце; пр. утрос, утрэсла; заг. утрасі; зак., што.

1. Трасучы, паменшыць аб’ём, ушчыльніць што‑н. рыхлае, сыпкае. Утрэсці муку ў мяшку.

2. перан. Разм. Уладзіць, узгадніць што‑н. — Дамовімся так: усе свае канфлікты вы ўтрасяце мірна, — гаворыць ціха Мазоль. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утраса́ць гл. утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрясти́ сов., в разн. знач. утрэ́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́сены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрасаць — утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)