утрыма́нскі, -ая, -ае.

1. гл. утрыманец, утрыманства.

2. Які ўласцівы ўтрыманцу.

У. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрыма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утрыма́нскі утрыма́нская утрыма́нскае утрыма́нскія
Р. утрыма́нскага утрыма́нскай
утрыма́нскае		 утрыма́нскага утрыма́нскіх
Д. утрыма́нскаму утрыма́нскай утрыма́нскаму утрыма́нскім
В. утрыма́нскі (неадуш.)
утрыма́нскага (адуш.)		 утрыма́нскую утрыма́нскае утрыма́нскія (неадуш.)
утрыма́нскіх (адуш.)
Т. утрыма́нскім утрыма́нскай
утрыма́нскаю		 утрыма́нскім утрыма́нскімі
М. утрыма́нскім утрыма́нскай утрыма́нскім утрыма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утрыма́нскі иждиве́нческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрыма́нскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які выдзелены на ўтрыманне. Утрыманскі фонд. // Уласцівы людзям, якія імкнуцца жыць на чыім‑н. утрыманні. Утрыманская псіхалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрыма́нства, -а, н. (афіц.).

1. Знаходжанне на чыім-н. утрыманні.

Дакументы аб утрыманстве.

2. Імкненне жыць на ўсім гатовым, разлічваць на чыю-н. дапамогу, а не на свае сілы.

Нельга разлічваць на ў.

|| прым. утрыма́нскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Утрыманская псіхалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрыма́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які знаходзіцца на чыім-н. утрыманні.

|| ж. утрыма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. утрыма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иждиве́нский утрыма́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)