утрамбо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утрамбо́вачны утрамбо́вачная утрамбо́вачнае утрамбо́вачныя
Р. утрамбо́вачнага утрамбо́вачнай
утрамбо́вачнае		 утрамбо́вачнага утрамбо́вачных
Д. утрамбо́вачнаму утрамбо́вачнай утрамбо́вачнаму утрамбо́вачным
В. утрамбо́вачны (неадуш.)
утрамбо́вачнага (адуш.)		 утрамбо́вачную утрамбо́вачнае утрамбо́вачныя (неадуш.)
утрамбо́вачных (адуш.)
Т. утрамбо́вачным утрамбо́вачнай
утрамбо́вачнаю		 утрамбо́вачным утрамбо́вачнымі
М. утрамбо́вачным утрамбо́вачнай утрамбо́вачным утрамбо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утрамбо́вачны утрамбо́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрамбо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ўтрамбоўвання. Утрамбовачны каток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́вочный утрамбо́вачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)