уто́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уто́мнасць
Р. уто́мнасці
Д. уто́мнасці
В. уто́мнасць
Т. уто́мнасцю
М. уто́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́мнасць ж. утоми́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́мнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць утомнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́мны, -ая, -ае (разм.).

Які даводзіць да стомы, зморанасці.

Утомная дарога.

Утомная гарачыня.

|| наз. уто́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утоми́тельность уто́мнасць, -ці ж., сто́мнасць, -ці ж.; ну́днасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)