уто́млены, -ая, -ае.

Абяссілены, змораны цяжкай працай, іншымі заняткамі; які выражае зморанасць.

У. выгляд.

У. дарогай.

|| наз. уто́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́млены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́млены уто́мленая уто́мленае уто́мленыя
Р. уто́мленага уто́мленай
уто́мленае		 уто́мленага уто́мленых
Д. уто́мленаму уто́мленай уто́мленаму уто́мленым
В. уто́млены (неадуш.)
уто́мленага (адуш.)		 уто́мленую уто́мленае уто́мленыя (неадуш.)
уто́мленых (адуш.)
Т. уто́мленым уто́мленай
уто́мленаю		 уто́мленым уто́мленымі
М. уто́мленым уто́мленай уто́мленым уто́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́млены уто́мленая уто́мленае уто́мленыя
Р. уто́мленага уто́мленай
уто́мленае		 уто́мленага уто́мленых
Д. уто́мленаму уто́мленай уто́мленаму уто́мленым
В. уто́млены (неадуш.)
уто́мленага (адуш.)		 уто́мленую уто́мленае уто́мленыя (неадуш.)
уто́мленых (адуш.)
Т. уто́мленым уто́мленай
уто́мленаю		 уто́мленым уто́мленымі
М. уто́мленым уто́мленай уто́мленым уто́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́млены уто́мленая уто́мленае уто́мленыя
Р. уто́мленага уто́мленай
уто́мленае		 уто́мленага уто́мленых
Д. уто́мленаму уто́мленай уто́мленаму уто́мленым
В. уто́млены (неадуш.)
уто́мленага (адуш.)		 уто́мленую уто́мленае уто́мленыя (неадуш.)
уто́мленых (адуш.)
Т. уто́мленым уто́мленай
уто́мленаю		 уто́мленым уто́мленымі
М. уто́мленым уто́мленай уто́мленым уто́мленых

Кароткая форма: уто́млена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́млены

1. прич. утомлённый, уморённый;

2. прил. утомлённый, уста́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад утаміць.

2. у знач. прым. Абяссілены, змораны цяжкай працай ці якім‑н. іншым заняткам. Не раз, утомлены дарогай, Жыццём вясны мае ўбогай, К табе я ў думках залятаю І там душою спачываю. Колас. // Які выражае зморанасць. Куды старая выбралася з дому? Праведаць сына? Ці паклікаў зяць?.. Пагляд утомлены не мог сказаць. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утамі́ць, утамлю́, уто́міш, уто́міць; уто́млены; зак., каго-што.

Давесці да ўтомы, стаміць, змарыць.

У. каня.

У. рукі.

|| незак. утамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утомлённый прич., прил. уто́млены, сто́млены; змо́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́танный

1. укру́чаны, мног. паўкру́чваны, закру́чаны, мног. пазакру́чваны; заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны;

2. падкаса́ны, мног. пападка́сваны, закаса́ны, мног. пазака́сваны;

3. укача́ны, зараўнава́ны;

4. заса́джаны, запрато́раны;

5. уто́млены важэ́ннем (ката́ннем), сто́млены важэ́ннем (ката́ннем); змо́раны важэ́ннем (ката́ннем); см. заката́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)