утоло́чь сов., прост. утаўчы́, стаўчы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утаўчы́ сов.

1. (размельчая, вбить) втоло́чь;

2. (до конца, в достаточной мере) утоло́чь; растоло́чь;

у. авёс — утоло́чь овёс;

3. разг. уплотни́ть, утрамбова́ть, уби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)