утапі́зм, -у, м.

Нязбытныя мары, схільнасць, імкненне да ўтопій.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утапі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. утапі́зм
Р. утапі́зму
Д. утапі́зму
В. утапі́зм
Т. утапі́змам
М. утапі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утапі́зм, -му м., филос. утопи́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утапі́зм, ‑у, м.

1. Нязбытнасць, нерэальнасць чаго‑н. Утапізм планаў.

2. Тэорыі, погляды ўтапічнага сацыялізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утопи́зм утапі́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)