усяле́нскі, -ая, -ае (уст.).

Сусветны.

Усяленскія саборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усяле́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усяле́нскі усяле́нская усяле́нскае усяле́нскія
Р. усяле́нскага усяле́нскай
усяле́нскае		 усяле́нскага усяле́нскіх
Д. усяле́нскаму усяле́нскай усяле́нскаму усяле́нскім
В. усяле́нскі (неадуш.)
усяле́нскага (адуш.)		 усяле́нскую усяле́нскае усяле́нскія (неадуш.)
усяле́нскіх (адуш.)
Т. усяле́нскім усяле́нскай
усяле́нскаю		 усяле́нскім усяле́нскімі
М. усяле́нскім усяле́нскай усяле́нскім усяле́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усяле́нскі уст. вселе́нский;

◊ ~кія сабо́ры — вселе́нские собо́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усяле́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Сусветны.

•••

Усяленскія саборы — а) агульнацаркоўныя з’езды прадстаўнікоў вышэйшага духавенства хрысціянскай царквы (4–8 стст.); б) з’езды біскупаў каталіцкай царквы, што склікаліся рымскім панам для вырашэння царкоўных пытанняў (10–20 стст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вселе́нский уст. сусве́тны; усяле́нскі;

вселе́нские собо́ры церк., ист. усяле́нскія сабо́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)