усы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усы́чаны |
усы́чаная |
усы́чанае |
усы́чаныя |
| Р. |
усы́чанага |
усы́чанай усы́чанае |
усы́чанага |
усы́чаных |
| Д. |
усы́чанаму |
усы́чанай |
усы́чанаму |
усы́чаным |
| В. |
усы́чаны (неадуш.) усы́чанага (адуш.) |
усы́чаную |
усы́чанае |
усы́чаныя (неадуш.) усы́чаных (адуш.) |
| Т. |
усы́чаным |
усы́чанай усы́чанаю |
усы́чаным |
усы́чанымі |
| М. |
усы́чаным |
усы́чанай |
усы́чаным |
усы́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
усы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усы́чаны |
усы́чаная |
усы́чанае |
усы́чаныя |
| Р. |
усы́чанага |
усы́чанай усы́чанае |
усы́чанага |
усы́чаных |
| Д. |
усы́чанаму |
усы́чанай |
усы́чанаму |
усы́чаным |
| В. |
усы́чаны (неадуш.) усы́чанага (адуш.) |
усы́чаную |
усы́чанае |
усы́чаныя (неадуш.) усы́чаных (адуш.) |
| Т. |
усы́чаным |
усы́чанай усы́чанаю |
усы́чаным |
усы́чанымі |
| М. |
усы́чаным |
усы́чанай |
усы́чаным |
усы́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)