Verbum

анлайнавы слоўнік

усыпа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усыпа́нне ср.

1. всыпа́ние, всы́пка ж.;

2. усыпа́ние;

1, 2 см. усыпа́ць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. усыпа́ць — усы́паць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

всыпа́ние усыпа́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всы́пка ж. усыпа́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыпа́ние

1. насыпа́нне, -ння ср.; усыпа́нне, -ння ср.;

2. насыпа́нне, -ння ср.; см. насыпа́ть^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осыпа́ние

1. абсыпа́нне, -ння ср.;

2. усыпа́нне, -ння ср.;

3. асыпа́нне, -ння ср.;

4. асыпа́нне, -ння ср.;

5. асыпа́нне, -ння ср.; см. осыпа́ть^II, осыпа́ться^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)