усча́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усча́ты усча́тая усча́тае усча́тыя
Р. усча́тага усча́тай
усча́тае		 усча́тага усча́тых
Д. усча́таму усча́тай усча́таму усча́тым
В. усча́ты (неадуш.)
усча́тага (адуш.)		 усча́тую усча́тае усча́тыя (неадуш.)
усча́тых (адуш.)
Т. усча́тым усча́тай
усча́таю		 усча́тым усча́тымі
М. усча́тым усча́тай усча́тым усча́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усча́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усча́ты усча́тая усча́тае усча́тыя
Р. усча́тага усча́тай
усча́тае		 усча́тага усча́тых
Д. усча́таму усча́тай усча́таму усча́тым
В. усча́ты (неадуш.)
усча́тага (адуш.)		 усча́тую усча́тае усча́тыя (неадуш.)
усча́тых (адуш.)
Т. усча́тым усча́тай
усча́таю		 усча́тым усча́тымі
М. усча́тым усча́тай усча́тым усча́тых

Кароткая форма: усча́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усча́ты разг. на́чатый, зате́янный; по́днятый; см. усча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усча́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усча́ць, узачну́, узачне́ш, узачне́; узачнём, узачняце́, узачну́ць; усча́ў, -чала́, -ло́; узачні́; усча́ты; зак., што і чаго (разм.).

Пачаць, распачаць.

У. сварку.

|| незак. усчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́днятый

1. (снизу) падня́ты;

2. в др. знач. узня́ты; падня́ты; паста́ўлены; узвы́шаны, павы́шаны; пабу́джаны; разбу́джаны; пача́ты, усча́ты, распача́ты; узагна́ны; успу́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)